عنوان ندارد

بقیه آدم‌های این کره خاکی را نمی‌دانم اما برای من نابود شدن رویاهایم بزرگ‌ترین کابوس زندگیم هستند.

کابوس فقط توی قصه‌ها و خواب‌ها نیست، جلوی چشم آدم هم می‌تواند اتفاق بیوفتد.

هیچ وقت اینطوری نبودم، حداقل نه تا یک سال و نیم پیش ، نه اینقدر فرسوده و بی حوصله و درب و داغون

نه با این همه معده درد و سر درد و پا درد و کمر درد و کلافگی حاصل از این‌ها

نه اینقدر زودرنج و عصبی و خسته

و نه اینقدر ساکت

من این نبودم و این شدم

شده‌ام آیینه دق خودم 

همین و بس