اینکه دو روز این پا و اون پا کنی برای زنگ زدن، اینکه پای تلفن صدای گریه رفیقتو بشنوی ، اونم رفیقی که واست کلی خاطره خوب ساخته خیلی سخته خیلی

اینکه هی سعی کنی بغضت نترکه اما هی اشکات بریزه 

صدات بلرزه 

یاد اون روزای جهنمی خودت بیوفتی و درک کنی که چقدددر براشون سخته 

اینکه هیچ کلمه ای نباشه واسه توصیف دردشون 

نتونی مرهم باشی

همه ش خیلی سخته خیلییییی

فقط دعا میکنم خدا بهشون صبر بده ، صبر زیاد

لعنت به اشکایی که تموم نمیشن 

لعنت به دردایی که هیچوقت کهنه نمیشن

لعنت به همشون...